سیستم های حفاظتی کاهش خوردگی میلگرد ها در بتن

سیستم های حفاظتی شامل مواد و روش هایی است که باعث کاهش خوردگی فلزات مهار شده در بتن می شوند. این کاهش خرابی موجب دوام بتن می شود. سیستم های حفاظتی نفوذ رطوبت، یون کلراید و دیگر آلودگی ها را با استفاده از عملیات بهبود (درمان) اصول الکتریکی – شیمیایی اعمال شده، یا با لایه های PCC اصلاح کننده، محدود می کند. سیستم های حفاظتی همچنین شامل مواد و روش هایی است که مقاومت سایشی سطح یا مقاومت در برابر ضربه را افزایش می دهد و یا سبب افزایش مقاومت در برابر جریان های تخریب کننده بتن می شود.

مقدمه و شاخص های انتخاب

اغلب سازه های بتنی و ترمیم های آنها عمر محدودی دارند. دلیل اولیه برای تهیه سیستم حفاظتی افزایش عمر سازه ها یا ترمیم های ثانویه آنها پس از آن و کاهش نرخ تخریب سازه های بتنی است. در برنامه ترمیم مناسب باید دلایل شروع خرابی ، زوال (بدتر شدن)‌ یا گسیختگی بتن تعیین شود. این کار، اغلب مشکل یا غیر ممکن است و به همین دلیل برنامه ترمیم با شرایط مختلف تغییر می کند. بنابراین سیستم های محافظتی جهت اصلاح عملکرد ترمیم ها و بتن اصلی به وسیله ملایم نمودن دلایل اصلی خرابی بتن طراحی می شود. این اغلب تنها برای کم کردن تاثیرات این شرایط یعد از انجام برنامه ترمیم است.

روش ها و محصولات فراوانی برای حفاظت بتن وجود دارد. برای ارزیابی خصوصیات مواد حفاظتی اطلاعات ACI 515.1 R و اسناد بین المللی NACE در برخی زمان ها ، درخصوص مباحث وابسته به ترمیم بتن مفید است.

شاخص های اقتصادی

هزینه دوره عمر باید برای سیستم های مختلف حفاظت بررسی شود. سیستم محافظت با پایین ترین هزینه اولیه ممکن است به واقع گران ترین سیستم باشد ، زیرا عواقب بدی به همراه دارد.

 ثبت بهره برداری

امروزه چندین سیستم جدید موجود است که دارای ثبت دوره بهره برداری نیست. اگر چه نتایج آزمون ها دلگرم کننده است ، اما بیشتر مشاوران و کارفرمایان برای استفاده از این قبیل سیستم ها در پروژه تمایلی ندارند. اگر سیستم های حفاظتی استفاده نشود، کارفرما باید تمام خطرات را بپذیرد.

 ظاهر

کارفرما باید تمامی سیستم های حفاظتی را قبل از اجرا بشناسد. ظاهر این سیستم ها می تواند شاخصه مهمی در تعیین انتخاب سیستم باشد.

 مشاهده (بررسی و رصد کردن) ساخت

برنامه بازرسی ها باید در طول زمان اجرای سیستم حفاظت پیش بینی و انجام شود. ACI 515.1 R به طور کامل در این خصوص بحث می کند.

ملاحظات محیطی

موسسات حفاظت محیطی یا دیگر موسسات مرتبط ممکن است دارای ملزومات VOC معینی برای انتخاب برخی سیستم ها باشند. به علاوه ،‌حمل ، استفاده و منهدم کردن خطرات شیمیایی که می تواند شاخصی برای ارزیابی پتانسیل سیستم

حفاظت باشد، باید مدنظر قرار گیرد. سر و صدا و گرد و غبار در زمان اجرای این سیستم ها می تواند شاخص هایی برای انتخاب باشد.

 سازگاری و پیوند (چسبیدن)

وقتی سیستم حفاظتی انتخاب می شود شرایط سطحی باید بررسی شود. باید شاخص های قابلیت سازگاری و توانی چسبیدن هر پوشش موجود یا مواد ترمیمی بررسی شود. ملاحظاتی نیز باید برای رسیدن به چسبندگی مناسب در هر پوشش لایه زیرین باقیمانده بشود. برداشتن پوشش موجود یا بتونه ممکن است در انتخاب سیستم جدید موثر باشد. آزمایش در محل کار و در آزمایشگاه باید قبل از اجرای سیستم جدید برروی پوشش ها یا بتونه ها انجام شود.

 دوام و عملکرد

چرخه عمر پیش بینی شده سیستم با الزامات کارفرما باید قبل از انتخاب مواد بررسی شود. در میان شاخص ها و شرایط محیطی ، از قبیل در معرض باد یا بارش باران، در معرض دیوکسید کربن،‌در معرض پرتو فرابنفش، تغییرات دما، باران اسیدی، سایش و یا موارد مشابه، بررسی شود.

الزامات ایمنی

مکانی که در آن سیستم در حال انجام است می تواند در انتخاب سیستم موثر باشد و نه تنها باید خصوصیات عملکردی مورد ملاحظه قرار گیرد بلکه باید مباحث ایمنی نیز در نظر گرفته شود. بسیاری از مواد حفاظتی سمی اند و می توانند باعث مشکلات جدی در سلامت انسان باشند. اهمیت زیاد به ایمنی کارگران اجرایی در طول کار ، به ویژه در فضاهایی با تهویه نامطلوب باید داده شود. افراد در اجرا، نباید به طور مستقیم درگیر و در مجاورت فضاهای با شعله های آزاد ، امکان جرقه وسایل الکتریکی مجاور یا هر امکان خطرناک دیگری باشند. پیمانکار باید مسئولیت ایمنی را به عهده داشته باشد و از روش های صحیح ایمنی را در همه ی موارد تامین کند. تولید کننده ها باید بخشی از روند کار و راهنماهایی درخصوص استفاده ایمن این محصولات ارائه دهند که در تمامی بروشورهای کلینیک بتن ایران و همچنین در بسته بندی ها قید شده و  باید صفحات حاوی داده های ایمنی مواد (MSDS) تهیه شود و قبل از تحویل اسناد اجرایی در مناقصه به کارفرما ارائه شود.