روش‌ها و شرایط مورد نیاز برای کیورینگ
کیورینگ بتن با هدف نگهداری از بتن تازه انجام می‌شوند. عمومی کاری که در کیورینگ انجام می‌شود، مرطوب نگه داشتن بتن است و در برخی موارد نیز کنترل دمای آن. سه روش کلی برای مرطوب نگه داشتن بتن وجود دارد:
1. روش‌هایی که مبتنی بر حفظ آب مخلوط بتن در مراحل اولیه‌ی سخت شدن آن می‌باشد. این روش‌ها شامل اسپری کردن آب، ایجاد هوای مرطوب، پوشاندن بتن با روکش‌های مرطوب و غیره می‌باشد. همچنین این روش‌ها باعث خنک‌سازی بتن از طریق تبخیر آب نیز می‌شوند که برای مناطقی با آب و هوای گرم مناسب می‌باشد.
2. روش‌هایی که مبتنی بر کاهش میزان هدر رفتن آب مخلوط بتن از طریق سطوح خارجی آن می‌باشد. این روش کیورینگ با استفاده از پوشش‌های مناسب برای جلوگیری از تبخیر و یا مواد مخصوص که به بتن اضافه می‌شود، انجام می‌گیرد.
3. روش‌هایی که با گرما دادن به بتن، سرعت کسب مقاومت بتن را افزایش می‌دهند. گرما از طریق بخار آب و یا پدهای گرمازا به بتن داده می‌شود.
دوره‌ی زمانی‌ای که در آن بتن به این نیاز دارد تا در برابر یخ زدگی، دمای (بیش از حد) بالا و از دست دادن رطوبت محافظت شود، به عوامل مختلفی هم چون نوع سیمان مصرفی، نسبتهای مخلوطی، مقاومت مورد نیاز، شکل و اندازه‌ی سنگدانه‌ها، آب و هوای محیط و دیگر شرایط محیطی بتن یا عمل آوری بتن بستگی دارد.
دوره‌ی زمانی کیورینگ معمولاً برای سازه‌هایی که با حجم بتن‌ریزی بالا مانند سدها، 3 هفته یا بیشتر است؛ در مقابل اما، با استفاده از سیمان پرتلند نوع سوم (سیمان با مقاومت اولیه‌ی زیاد) دوره‌ی کیورینگ می‌تواند به چند روز هم کاهش یابد. کیورینگ بتن به وسیله‌ی بخار آب معمولاً کوتاه‌ترین زمان را دارد و دوره‌ی آن بین چند ساعت تا حداکثر 3 روز است. پروسه‌ی کیورینگ بایستی تا زمانی که تمامی ویژگی‌های مورد نظر بتن به دست بیاید، ادامه پیدا کند.
برای بتن‌های استفاده شده در کف زمین و جاده‌ها و یا بتن‌های استفاده شده در سازه‌ها، با میانگین دمای محیطیِ حداقل 5 درجه‌ی سانتی گراد، حداقل بایستی 5 روز باشد. حداقل مقاومت کسب شده در این 7 روز در این نوع سازه‌ها، 30 درصد کل مقاومت پیش‌بینی شده خواهد بود. اگر میانگینِ دمای محیط کم‌تر از 5 درجه باشد، توصیه می‌شود که تدابیری برای جلوگیری از یخ زدگی بتن اندیشیده شود. استفاده از سیمان نوع سوم یا سیمان با مقاومت اولیه‌ی بالا، از ایده‌هایی است که برای مقابله با هوای سرد انجام می‌شود.
بالا بردن دمای بتن در هنگام کیورینگ می‌تواند مقاومت کسب شده‌ی اولیه را افزایش دهد، اما در نهایت مقاومت 28 روزه‌ی بتن کاهش پیدا می‌کند.
نرخ و سرعت هیدراسیون به نوع سیمان مورد استفاده در بتن بستگی دارد. می‌دانیم که استفاده از مواد جایگزین سیمان یا همان مواد پوزولانی در بتن، سرعت گیرش آن را کاهش می‌دهد. لذا بایستی مطابق با مواد سیمانی مورد استفاده در بتن زمان کیورینگ را مشخص نمود و اگر از مواد پوزولانی نظیر دوده‌ی سیلیس یا خاکستر سرباره استفاده شده بود، زمان کیورینگ نیز به نسبت مشخص و متناسب با آن افزایش پیدا کند.
نشان داده شده است که استفاده از الیاف شیشه ای ضد قلیا و اصلاح ماتریس با پلیمر به مقدار زیاد، سرعت افت مقاومت مخلوط های GFRC را کاهش می دهد. با این حال این پیشرفت ها به طور کامل مساله پایایی دراز مدت را حل نکرده اند. در حال حاضر سیستم های تجاری در دسترس الیاف ضد قلیا و P-GFRC، افت زیادی در مقاومت و انعطاف پذیری از خود نشان می دهند که سرعت این افت به شرایط محیطی بستگی دارند. همه این روش ها یکی از دو روش اصلاح الیاف شیشه ای و اصلاح ماتریس سیمانی را شامل می شوند.
انواع مختلفی از الیاف برای تقویت ماتریس های با پایه سیمانی مورد استفاده قرار گرفته است. الیاف ممکن است از جنس آلی مصنوعی، غیر آلی مصنوعی، آلی طبیعی و یا غیرآلی طبیعی باشد.
