لایه سطحی بتن

لایه سطحی لایه ایست که در تماس با بارهای ترافیکی قرار دارد و از جنس بتن می باشد. این لایه باید دارای خصوصیاتی مانند اصطکاک، صافی، کنترل صدا و زهکشی باشد. علاوه بر این، به عنوان یک لایه ضد آب برای لایه اساس، زیراساس و بستر زمین زیر خود عمل می کند. ضخامت لایه سطحی متفاوت بوده ولیکن عموماً بین 150 mm برای بارگذاری سبک الی 300 mm برای بارهای ترافیکی سنگین و بزرگ در تغییر است.

در بخش طراحی دال بتنی روی زمین در مورد عملکرد این لایه و روش های طراحی و انتخاب ضخامت آن به تفصیل بحث خواهد شد.

3- شکل نشان دهنده ضخامت دال بتنی سطحی

لایه اساس بتن

موقعیت لایه اساس درست در زیر لایه سطحی می باشد. وظایف این لایه عبارتند از :

1- توزیع بار اضافی

2- کمک به زهکشی و مقاومت در برابر یخبندان

3- تامین تکیه گاه یکنواخت برای روسازی

4- تامین یک سکوی با ثبات برای تجهیزات ساختمانی و اجریی

لایه اساس معمولاً از مصالح زیر ساخته می شوند.

1- اساس سنگی : یک لای اساس ساده از مصالح سنگی شکسته تشکیل می شود و کاربرد آن از اوایل سال های 1900 میلادی متداول بوده و هنوز برای بسیاری از موارد مناسب می باشد.

2- مصالح سنگی تثبیت شده یا خاک تثبیت شده

مواد کمکی تثبیت کننده برای چسباندن مصالح ذرات سست به یکدیگر و تامین مقاومت و چسبندگی به کار می روند. اساس های اصلاح شده سیمانی می توانند 25-20 درصد مقاومت لایه سطحی بتن را داشته باشند.

3- مخلوط اسفالت گرم با دانه بندی متراکم

در جایی که نیاز به اساس با سختی بالا باشد می توان از لایه آسفالت گرم با دانه بندی متراکم استفاده نمود.

4- اسفالت گرم نفوذپذیر

در موارد خاصی که اساس با سختی بالا و زهکشی عالی نیاز باشد، لایه های اساس را می توان از آسفالت گرم با دانه بندی باز به کار برد.

5- بتن مگر (بتن کم سیمان)

خمیر بتن در این حالت نسبت به بتن لایه سطحی دارای سیمان کمتری است ولیکن از مصالح سنگی تثبیت شده قویتر است. اساس با بتن مگر می تواند بین 50- 25 درصد لایه سطحی مقاومت داشته باشد. اساس بتن مگر مانند لایه بتنی سطحی عمل می کند و بنابراین، باید در آن درزهای اجرایی در نظر گرفت تا محل ترک در آینده در آنجا رخ دهد. چنانچه ملاحظات اجرایی به خوبی رعایت نشده باشد این درزها و ترک ها می توانند سبب بروز ترک در لایه سطحی شوند.

4- لایه اساس از بتن کم سیمان (بتن مگر)