الیافها

الیافها

هر چند میلگردهای فولادی هنوز بشکلی گسترده در سازه ها مصرف می شوند، بنظر می رسد گسترش الیاف مسلح در سالهای اخیز تغییری در کاربرد مش فولادی به شکل سنتی برای کنترل ترک در دال تخت بوجود آورده است. بتنهای خاص ممکن است با الیاف فولادی یا شیشه ای مسلح شوند، ولیکن الیاف مسلح متداول از نوع پلیمری، معمولاً پلی پروپیلین یا پلی پلی استر، می باشند.

باید توجه داشت که الیاف پلیمری را نمی توان جایگزین فولاد در بتن سازه ای نمود، ولیکن وجود آن در دال در کاهش ترکهای کوچک ناشی از انقباض پلاستیک و نشست بهنگام عمل آمدن بتن، سودمند
می باشد. در اوقات این الیاف بهمراه مش فولادی بکار برده می شوند.

الیاف معمولاً از نوع پلی پروپلین یا پلی استر بوده و در طولهای مختلف برای کاربردهای متفاوت تولید
می شوند. در زمانی که بتن هنوز در میکسر است الیاف به مقدار حدود 600-1000 gr/m3 به آن اضافه می شود. رشته ها باید کاملاً در کل مخلوط پخش شوند و تجمع آنها در قسمتهایی از بتن مجاز نمی باشد. اضافه کردن مواد کمکی مرطوب کننده به این فرآیند کمک می کند. خوشبختانه، کنترل کلیه این پارامترها در بتن کارخانه ای ممکن بوده و می توان اطمینان داشت که بتنی که از این طریق به کارگاه تحویل
می شود بدرستی طراحی و مخلوط شده است. عملکرد الیاف بصورت "گره خوردن به یکدیگر" در حین ریختن بتن در قالب و در زمان بعمل آمدن و پس از پایان آن می باشد.

تاثیر الیاف بر خصوصیات بتن

1. در زمان ریختن : الیاف به کاهش جدایی مصالح سنگی ریزدانه و سیمان بلافاصله پس از ریختن بتن کمک می کند و تولید بتن با کیفیت بالاتر را تضمین می کند.

2. در زمان بعمل آمدن : الیاف قسمت اعظم نیروهای کششی ناشی از انقباض طبیعی مخلوط را بهنگام تغییر حالت از سیال تازه ریخته شده به جامد بعمل آمده را جذب می کند.

3. در زمان بهره برداری : پس از آنکه بتن بعمل آمده، نیروهای کششی که توسط الیاف، بصورت مقاومت در برابر کشیده شدن یا پاره شدن در داخل ملات، تحمل می شود بشکل موثری بروز و گسترش ترک سطحی و شکنندگی ذاتی بتن را کاهش می دهد.

امروزه در بسیاری از بتنهای با کیفیت از انواع الیافها استفاده می شود زیرا نسبتاً ارزان قیمت هستند و محاسنی دارند که استفاده از آنها را توجیه پذیر می نماید. در اکثر بتنهای آماده ای که بعنوان بتن تزیینی بکار برده می شوند نیز برای داشتن رویه با کیفیت از الیاف استفاده می شود.