وینیل استر اپوکسی

پوشش وینیل استر اپوکسی

پوشش رزین وینیل استربه انگلیسی Vinyl Ester Resin Coating یکی از پرکاربردترین و پر مصرف‌ترین رزین‌ها در صنایع مختلف می‌باشد. از رزین وینیل استر اپوکسی می‌توان برای تهیه پوشش‌های حفاظتی و سطحی، خمیر و ملات چسباننده و پرکننده و دیگر واکنش‌های شیمیایی استفاده کرد. در صورتی که از رزین وینیل استر برای ملات پرکننده میان سنگدانه‌ها استفاده شود، از محصول آماده شده می‌توان به عنوان عایق ضد آب (عایق آب بندی) نیز استفاده کرد. رزین وینیل استر دارای خواص شیمیایی بسیار خوبی است و در برابر بسیاری از مواد و محیط‌های شیمیایی مقاوم است. ضخامت رزین وینیل استر در هنگام استفاده، چیزی در حدود و بین ۲۰ تا ۴۰ میلی متر می‌شود. یکی از مهم‌ترین مزایای رزین‌های وینیل استر، مقاومت فوق‌العاده بالای آن در برابر مواد و محیط‌های اسیدی است. این مقاومت با اضافه کردن پرک شیشه (glass flake)، بیشتر هم می‌شود. رزین وینیل استر هم چنین در مخازن ذخیره‌ی آب و مواد شیمیایی، در پوشش تجهیزات با دمای بالا، پوشش بتن و چاه‌های آب کاربرد دارد. رزین وینیل استر را می‌توان با کانی‌های کوارتز، سیلیکا، فیلرهای سرامیکی که با توجه به مشخصات پروژه باید طراحی شوند، ترکیب کرد تا به بهترین طرح اختلاط با هدف دست پیدا کردن به بیشترین بازدهی رسید.

 

ویژگی‌های پوشش سطحی رزین وینیل استر

 

سطحی که توسط رزین وینیل استر پوشیده شده باشد، در برابر انواع مواد شیمیایی مقاومت فوق‌العاده بالایی دارد. هم چنین مقاومت آن در برابر سایش، فرسایش و آسیب دیدگی بی‌نظیر است. اجرای آن نسبتاً راحت است و به سادگی به کمک غلتک‌های دستی می‌تواند صورت بگیرد. هم چنین اگر وینیل استر با برخی اپوکسی‌ها ترکیب شود، می‌تواند به عنوان پوشش آب بندی سازه نیز به کار رود. پوشش وینیل استر در مقابل اسیدهای مختلفی از جمله اسید سیتریک، اکریلیک اسید، اسید کرومیک، کلرواستیک اسید، اسیدهای چرب، اسید فورمیک، هیدروکلریک اسید، اسید لاکتیک، اسید نیتریک، اسید فسفریک و اسید سولفوریک مقاوم است.

 

مشخصات ظاهری و فنی پوشش وینیل استر

 

رنگ ظاهری این رزین طوسی و قرمز آجری است. نسبت اختلاط آن به آب ۱ به ۴ تا ۸ می‌باشد. مقاومت کششی، مقاومت چسبندگی به فلزات، مقاومت چسبندگی به بتن به ترتیب ۷۷۵، ۱۷۵، و ۲۵ کیلوگرم بر سانتی متر مربع می‌باشد. افزایش طول این رزین در شرایط مختلف حداکثر بین ۲ تا ۳ درصد می‌باشد. در هوای مرطوب تا حداکثر دمای ۱۶۰ درجه سانتی گراد شرایط و عملکرد مطلوبی خواهد داشت. در هوای خشک تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد هم عملکرد این رزین مطلوب خواهد بود.

 

 

 

سطحی که قرار است روی آن رزین وینیل استر اجرا شود، بایستی بدون هر گونه گرد و غبار و لکه‌ی روغنی باشد. سطح زیر رزین نباید دارای رنگ و یا موادی باشد که با وینیل استر سازگار نیستند و در کار آن تداخل ایجاد می‌کند. سطح زیر وینیل استر باید کاملا خشک باشد و دمای آن حداقل ۱۰ درجه سانتی گراد باشد. پس از اجرا و عملیات نصب وینیل استر، تهویه‌ باید به گونه‌ای باشد که سطح مورد نظر کاملاً به صورت یک دست خشک شود. همچنین رزین وینیل استر اگر در مدت طولانی در تماس با پوست یا چشم قرار بگیرد می‌تواند آسیب‌دیدگی ایجاد نماید. در صورت وقوع چنین رخدادی سریعاً آن را شسته و به پزشک مراجعه نمایید.

پیرامون ونیل استر اپوکسی:

وینیل استر ها محصول واکنش رزین های اپوکسی با اسید های غیر اشباع اتیلنی می باشند.  بجز حالات خاص، معمولا رزین های وینیل استر دارای انتهای غیر اشباع می باشند. این انتها می تواند واکنش شبکه ای شدن را انجام دهد.  همچنین  می تواند پلیمریزاسیون زنجیر های وینیل استر را انجام دهد و یا اینکه به همراه استایرن کوپلیمر شود.

 

 

اکثر وینیل استر های مرسوم با استریفیکاسیون یک رزین دی اپوکسید با یک اسید مونوکربوکسیلیک غیر اشباع، ساخته می شوند. می توان آنها را به تنهایی با واکنش رادیکال آزاد پخت نمود. و یا در مونومری مانند استایرن حل نمود و رزین مایع بدست آورد. در این صورت، وینیل استر را می توان مانند رزین پلی استر استفاده نمود.

 

رزین های وینیل استر که شرکت تولیدی شیمیایی کلینیک بتن ایران(مهندسین مشاور اثر مهرازان پایدار) در تولید محصولات خود از آن استفاده می کند و همچنین عرضه کننده و وارد کننده محصولات هترون در ایران است. خواص چقرمگی و مقاومت شیمیایی بسیار بهتری نسبت به رزین های پلی استر دارند. زنجیر اصلی اپوکسی سازنده وینیل استر، موجب پیدایش چقرمگی و ازدیاد طول کششی بالاتر می شود.

 

جرم مولکولی رزین های وینیل استر به انتخاب نوع اپوکسی بکار رفته بستگی دارد. به این دلیل، استحکام کششی، ازدیاد طول، نقطه نرمی و واکنش پذیری رزین نهایی توسط جرم مولکولی و ساختار اولیه تعیین می شود. این موضوع، این امکان را بوجود می آورد که برای کاربرد های مختلف خواص مختلف طراحی شود. رزین های وینیل استر در مقایسه با پلی استر های غیر اشباع مقاومت شیمیایی خوبی دارند.

 

بخشی از این ویژگی مربوط به عدم حضور پیوند های استری در زنجیره اپوکسی می باشد. اتصالات اجزاء پلیمر، توسط پیوند های فنیل استری انجام می گیرد. این اتصالات درمقایسه با اتصالات استری در برابر اکثر محیط های شیمیایی بویژه در شرایط قلیایی شدید مقاوم ترند. اتصال استری تنها در انتهای زنجیر وینیل استر وجود دارد. این امر حملات عوامل شیمیایی را به حداقل می‌رساند.

 

رزین های وینیل استر شامل سه خانواده رزین های وینیل استر بر پایه بیسفنل A ، اپوکسی نوولاک و اپوکسی برمه شده می باشند. رزین های بر پایه نوولاک دارای مقاومت حرارتی و شیمیایی بهتری بوده و می تواند در این محل ها مورد استفاده قرار گیرد.

 

نتیجه:

با توجه به ساختار شیمیایی این رزین ها می توان گفت که این رزینها بسیاری از خواص اپوکسی ها را دارا بوده ولی مانند پلی استرها فرآیند می شوند. با توجه به افزودن استایرن به وینیل استر موجب کاهش وسکوزیته و افزایش فرآیند پذیری آن می گردد. رزین های وینیل استر بسیار چقرمه بوده و ضمنا از مقاومت شیمیایی خوبی نیز برخوردار می باشند. از این رزین ها می توان در فرآیند های مختلف نظیر لایه گذاری دستی، فیلامنت وایندینگ، و پالتروژن استفاده نمود.

 جهت استعلام قیمت این محصول می توانید با واحد فروش شرکت مهندسین مشاور مهرازان پایدار(کلینیک بتن ایران) تماس حاصل فرمایید.

6LejitwhAAAAANvn8APaMURvuVWIRBhNqoFP0e9r