لایه سطحی بتن

لایه سطحی لایه ایست که در تماس با بارهای ترافیکی قرار دارد و از جنس بتن می باشد. این لایه باید دارای خصوصیاتی مانند اصطکاک، صافی، کنترل صدا و زهکشی باشد. علاوه بر این، به عنوان یک لایه ضد آب برای لایه اساس، زیراساس و بستر زمین زیر خود عمل می کند. ضخامت لایه سطحی متفاوت بوده ولیکن عموماً بین 150 mm برای بارگذاری سبک الی 300 mm برای بارهای ترافیکی سنگین و بزرگ در تغییر است.

در بخش طراحی دال بتنی روی زمین در مورد عملکرد این لایه و روش های طراحی و انتخاب ضخامت آن به تفصیل بحث خواهد شد.

3- شکل نشان دهنده ضخامت دال بتنی سطحی

لایه اساس بتن

موقعیت لایه اساس درست در زیر لایه سطحی می باشد. وظایف این لایه عبارتند از :

1- توزیع بار اضافی

2- کمک به زهکشی و مقاومت در برابر یخبندان

3- تامین تکیه گاه یکنواخت برای روسازی

4- تامین یک سکوی با ثبات برای تجهیزات ساختمانی و اجریی

لایه اساس معمولاً از مصالح زیر ساخته می شوند.

1- اساس سنگی : یک لای اساس ساده از مصالح سنگی شکسته تشکیل می شود و کاربرد آن از اوایل سال های 1900 میلادی متداول بوده و هنوز برای بسیاری از موارد مناسب می باشد.

2- مصالح سنگی تثبیت شده یا خاک تثبیت شده

مواد کمکی تثبیت کننده برای چسباندن مصالح ذرات سست به یکدیگر و تامین مقاومت و چسبندگی به کار می روند. اساس های اصلاح شده سیمانی می توانند 25-20 درصد مقاومت لایه سطحی بتن را داشته باشند.

3- مخلوط اسفالت گرم با دانه بندی متراکم

در جایی که نیاز به اساس با سختی بالا باشد می توان از لایه آسفالت گرم با دانه بندی متراکم استفاده نمود.

4- اسفالت گرم نفوذپذیر

در موارد خاصی که اساس با سختی بالا و زهکشی عالی نیاز باشد، لایه های اساس را می توان از آسفالت گرم با دانه بندی باز به کار برد.

5- بتن مگر (بتن کم سیمان)

خمیر بتن در این حالت نسبت به بتن لایه سطحی دارای سیمان کمتری است ولیکن از مصالح سنگی ��ثبیت شده قویتر است. اساس با بتن مگر می تواند بین 50- 25 درصد لایه سطحی مقاومت داشته باشد. اساس بتن مگر مانند لایه بتنی سطحی عمل می کند و بنابراین، باید در آن درزهای اجرایی در نظر گرفت تا محل ترک در آینده در آنجا رخ دهد. چنانچه ملاحظات اجرایی به خوبی رعایت نشده باشد این درزها و ترک ها می توانند سبب بروز ترک در لایه سطحی شوند.

4- لایه اساس از بتن کم سیمان (بتن مگر)